Je werkcultuur kan veel invloed hebben op je lichaam. Ben je werkzaam in een stressvolle omgeving? Dan is het belangrijk dat je traint op lichaamsbewustzijn. Dit voorkomt fysieke en mentale klachtn. Lees hier het voorbeeld van tandartsassistentes in de praktijk...
Ik ben verrast als ik de behandelkamer binnenloop en zie dat de assistenten strak in de houding staan. In een hoek van de kamer of net op de gang met de handen op de rug van hun zwarte vest. Wachtend totdat er een nieuwe klant de trap oploopt… en ik zie ook de voortdurend zoekende ogen van de assistentes gericht op een mogelijke vraag van hun baas of dat er nog iets in de behandelkamer ligt wat nog niet opgeruimd is of aangevuld kan worden. Het roept bij mij de eerste keer heel veel ongemak op in mijn lijf.
Het contact met de assistentes is zeer beleefd en formeel. De behandelingen worden met weinig woorden, echter wel perfect uitgevoerd. Meegedacht wordt in het beperken van de kosten, ook al brengt dit meer werk voor de praktijk en de arts met zich mee. Het optimale resultaat wordt geschetst maar ook een realistische variant wordt uitvoerig besproken.
Gisteren was ik er opnieuw. Er moest nog een foto gemaakt worden in een kamertje met uitzicht op de gang. Een van de assistentes stond te wachten op de gang en wreef herhaaldelijk over haar buik en onderrug. Ze schrok toen ik het zag en kwam wat schuchter en verontschuldigend naar mij toe. “Sorry hoor, maar ik heb last van mijn rug, ik ben al bij de fysio en die zegt dat het mijn bilspieren zijn. Ik heb nu een warmtezak op mijn rug geplakt.” En dan een verontschuldigend: ”Zie je dat, of valt het niet op?’’
Ik zie haar staan met de knieën op slot en de billen trekt ze omhoog zodat de holling in haar rug extra onder druk staat. De adem is minimaal. Ze zegt met een diepe zucht: ‘Ik word er ook zo moe van.’ Ik zeg; ‘Dat begrijp ik. Toevallig heb ik ook een achtergrond als fysio.’
Ze kijkt mij vragend aan… ‘Wat mij opvalt is dat jij je bekken nauwelijks beweegt en daar word je doodmoe van. En een pijnlijke rug vraagt om beweging.’ Ze kijkt mij met grote aan. De foto is net klaar.
Ik stap uit de stoel en doe haar voor hoe je al je gewicht kunt laten leunen op de voeten en het bekken kunt bewegen. Laag dansen met je bekken. Ze kijkt even schichtig om zich heen en brengt haar bekken in beweging. Een grote glimlach verschijnt op haar gezicht en de armen bewegen mee. Dansen kent ze wel. Maar niet tijdens haar werk in deze praktijk.
De andere assistente doet ook gelijk mee. De zwarte vesten zwieren soepel om hun heupen En een beetje ondeugend zeggen ze tegen elkaar als er geen patiënten kijken lopen wij vandaag zo op de gang… En ik loop met een warm gevoel de trap weer af…
Bekijk hier de blogs