Hoe open je de deur weer naar binnen?
Na 2 weken zorgen voor een tijdelijk ernstig ziek familielid, naast mijn werk en taken in het gezin, merk ik dat ik nauwelijks meer voel. Mijn lijf beweegt mechanisch, blik op oneindig en ik ‘weet’ dat uitstappen kort tussendoor nu niet kan.
Als na 2 weken de zorgklus afneemt heb ik zelf nog een klus te doen. Terug mijn lijf in. Ik merk de weerstand in mijn lijf om terug te gaan. Ik kan er niet zo naar toe. Stel het ook nog even uit.
Totdat ik in mijn werk als opleider in de tool Lichaamsbewustzijn aan de slag ga met de groep cursisten met de bekkenregio. In de ochtend sta ik nog instabiel op 1 been. Na oefeningen om het bekken te bewegen merk ik dat ik mijn benen weer steviger ga voelen, er komt weer speelsheid en zin in bewegen.
In de middag gaan we aan de slag met oefeningen om de thorax en het hart te verkennen. Met het bewegen, aanraken en aangeraakt worden en ademen naar dit gebied wordt voor mij nog meer voelbaar hoe ik daaruit vertrokken ben. Korte momenten is er even contact. Op de terugreis naar huis in de auto komen de tranen. De liefde voor dit familielid en de angst hem te verliezen. De angst dat ik de zorg niet goed geregeld krijg. Mijn hart is weer voelbaar… mijn lijf is weer bewoond. Mijn lichaam vertelt het verhaal…
Bekijk hier de blogs